مانند هر داروی دیگری، اسپارتینا نیز ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. شایع‌ترین این عوارض مربوط به دستگاه گوارش است؛ برای نمونه تهوع، استفراغ، اسهال، درد یا احساس پری شکم و حتی یبوست در اوایل مصرف گزارش شده است. خوشبختانه این علائم معمولاً خفیف تا متوسط هستند و با تداوم درمان یا کاهش دوز به مرور بهبود می‌یابند. علاوه بر این، در صورت مصرف همزمان اسپارتینا با انسولین یا داروهای سولفونیل اوره (مصرف‌شونده در دیابت) احتمال افت قند خون وجود دارد؛ بنابراین ضروری است بیماران قند خون خود را منظم پایش کنند. عوارض نادر اما مهم شامل التهاب لوزالمعده (پانکراتیت) و مشکلات کیسه صفرا (مانند سنگ کیسه صفرا یا کولسیستیت) است؛ این عوارض در صورت بروز درد شدید شکم یا زردی چشم باید سریعا مورد توجه پزشک قرار گیرد. همچنین در مطالعات حیوانی، افزایش تومورهای سلول C تیروئید دیده شده که به همین دلیل مصرف اسپارتینا در افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان مدولاری تیروئید (MTC) یا سندرم MEN2 دارند، ممنوع است. به‌طور کلی، فهرست نکات کلیدی در مورد عوارض اسپارتینا عبارت است از:

عوارض گوارشی:

شایع‌ترین عوارض شامل تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم و یبوست هستند.

افت قند خون:

در صورت مصرف ترکیبی با انسولین یا سولفونیل‌اوره، ممکن است افت قند خون رخ دهد.

عوارض نادر و مهم:

التهاب پانکراس و مشکلات کیسه صفرا (سنگ، التهاب) ممکن است به ندرت دیده شود. همچنین اگر درد شکم شدیدی ایجاد شود یا تغییرات بینایی ناگهانی رخ دهد، لازم است فوراً پزشک را مطلع کنید.

واکنش محل تزریق:

در بعضی بیماران قرمزی یا درد خفیف در محل تزریق گزارش شده است (این مورد به ندرت جدی است).

پیش از مصرف اسپارتینا، پزشک شما وضعیت‌های خاص مانند سابقه پانکراتیت، مشکلات شدید معده، رتینوپاتی دیابتی یا بارداری را بررسی می‌کند؛ در صورت بروز هرگونه عارضه جدی یا تداوم علائم، حتماً با پزشک معالج مشورت نمایید.